کد مطلب:2673 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

كشف و شهود به چه معنا است و چه تفاوتي با خواب و رويا دارد اين كه اهل تصوف اوراد اذكاري خاص مي خوانند تا به اين مقامات برسند, آيا وهم و خيالي بيش نيست ؟

به معناي برداشته شدن پرده از عالم غيب و القاي مفاهيم و معناي الهي و غيبي بر قلب سالك است . در حقيقت بي واسطهء حس هاي ظاهري به حقايق دست يافتن , كشف و شهود ناميده مي شود. از اين رو,كشف و شهود علمي حضوري است . لذا نتايج حاصل از آن نزد عرفا بر نتايج حاصل از براهين عقلي ترجيح دارد.البته بايد توجه داشت كه هر نوع كشفي , صادقانه نيست و بسياري اوقات با توهم و خيال درهم شده و اشتباه مي گردند. در تصوف نوعاً فرو رفتن به ابتداي آرامش و ديدن رؤياهاي صادقه يا كشف و شهود است كه درآن با انجام حراكات خاص و گفتن اذكار خاص و يك نوع اتحاد رتيميك , صوفي از عالم ظاهر خارج شده و به عالم باطن مي رسد (اين ادعايي است كه آنها دارند), در حالي كه اين نوع خلسه , كاملاً فيزيكي است ; يعني صوفي با قراردادن جسم و ذهن خويش , در مدتي طولاني در معرض انواع ناآرامي ها, كم كم جسم و ذهن را از تعادل خارج كرده وقواي آن را رو به خاموشي مي برد. بدن نيز داراي حالتي است كه پس از قرار گرفتن در فشارهاي خاص دچار مي گردد و براي لحظاتي شعور خارج تحت تأثير شعور باطن قرار مي گيرد. در اين لحظات انسان به خلسه رسيده و شعور باطن كه هم مخزن توهمات و تخيلات و روياهاي گذشته و هم منبع اشراقات است , فعال مي شود. بدين صورت است كه متصوفه در اين حالت چيزهايي مي بينند يا مي شنوند كه همهء آنها را نمي توان به حساب اشراق يا شهود گذاشت . عين همين مطلب در عرفان تبتي و پيروان طريقت يوگا وجود دارد, منتهي تخليه ءشعور باطن در آن خيلي منظم تر و علمي تر است . با اين حال آنان همهء آنچه را مي بينند, كشف و شهود نمي دانند. بدين ترتيب , هر نوع ادعايي در اين زمينه را نبايد جدّي تلقي كرد.